Op de zware eikenhouten deur van zijn werkkamer op het stadhuis in ‘s-Hertogenbosch staat in sierlijke letters ‘Wethouder’.
De geluiden van de stad dringen zijn werkkamer binnen.
Dat hoort ook zo vindt hij.
Alleen tijdens de kermis ervaart hij die geluiden als hinderlijk.
Twee dagen voor zijn afscheidsreceptie ontvangt hij ROS Kabelkrant gastvrij voor een interview.
Geboren op 3 december 1943 in de Weidestraat.
Van daaruit verhuist het gezin naar de Prins Bernhardstraat.
Op de Annaschool in Hintham leert de jonge Rien lezen, schrijven en rekenen.
Hij volgt de Mulo in ‘s-Hertogenbosch en in 1960 is De Gruyter zijn eerste werkgever.
Naast zijn baan volgt hij in de avonduren nog een MBA opleiding en behaalt hij het HBO diploma SPD 1 en 2.
In 1968 treedt hij in het huwelijk en betrekt samen met zijn echtgenote een flatje aan de Jan Heijmanslaan.
Vervolgens wonen ze in de Heihoeven en sinds 1977 in de Sluiskeshoeven.
Zoon, dochter en kleinkinderen wonen eveneens in Rosmalen.
Na de geboorte van hun eerste kind raakt Rien al snel als vrijwilliger betrokken bij het jeugdwerk.
Daar ontdekt hij hoe belangrijk politiek is bij het realiseren van een aantal zaken.
Zijn belangstelling voor de politiek is geboren en de stap naar een lidmaatschap van een politieke partij is snel gezet.
Dat het een plaatselijke partij wordt is voor hem logisch.
Plaatselijke politieke partijen hebben, zo vindt hij, zeker een toegevoegde waarde.
Ze staan altijd dicht bij de bevolking en zijn niet met handen en voeten gebonden aan landelijke partijpolitieke standpunten.
Hij heeft in zijn contacten met Den Haag het lidmaatschap van Rosmalens Belang nooit als belemmering ervaren.
Hij kreeg toegang tot informatie waarnaar hij op zoek was en kwam in gesprek met mensen die voor zijn werk belangrijk waren.
De gemeentelijke herindeling komt uiteraard ter sprake.
Wat stond er in je agenda op 12 en 13 december 1994?
Hij hoeft niet lang na te denken.
De manifestaties rond de gemeentelijke herindeling liggen nog vers in zijn geheugen.
De enorme verbondenheid die daaruit voortkwam, koestert hij nog steeds.
Het heeft hem als wethouder van de nieuwe gemeente ‘s-Hertogenbosch in 1996 de steun gegeven om de nieuwe taak op te pakken.
Op de vraag: Ben je zuinig geweest op Rosmalen? antwoordt hij eigenlijk zonder aarzelen:
Ja, ik denk het wel.
Het grootste verlies dat Rosmalen geleden heeft is voor hem de stopzetting van de radiouitzendingen van de ROS omdat er als gevolg van de herindeling nog maar één frequentie beschikbaar was.
Tijdens zijn politieke carrière heeft Rien van Grunsven met vijf burgemeesters gewerkt: Molenaar, Burgers, Van der Velden, Pans en Rombouts.
Zelf heeft hij nooit de ambitie gehad om burgemeester te worden.
Het was ook een beetje de consequentie van het feit dat hij lid was van een plaatselijke politieke partij.
Zowel in Rosmalen als in ‘bs-Hertogenbosch was hij tevens loco-burgemeester, iets wat hij met bijzonder veel plezier en enthousiasme gedaan heeft:
Je komt met mensen in contact en kunt iets richting vrijwilligers terugdoen voor al die uren die zij in hun werkzaamheden steken.
Voor iemand die op het punt staat zijn loopbaan te beëindigen, ziet zijn werkkamer er opgeruimd uit.
Hij blijkt de afgelopen vakantieperiode gebruikt te hebben om op te ruimen.
Hij bekent ruiterlijk dat hij, accountants eigen, nogal bewaarderig is.
De zolder aan de Sluiskeshoeven raakt overvol.
De foto’s van zijn kleinkinderen hebben altijd een voorname plaats ingenomen op zijn bureau.
Hetzelfde geldt voor een herinnering die hij van oud-strijders uit Wales heeft gekregen.
Ze zijn al verhuisd van ‘s-Hertogenbosch naar Rosmalen.
Het fraaie zwart-wit schilderij van het Wiel van Armando dat nu nog zijn werkkamer siert, behoort tot de collectie van de gemeente en mag hij helaas niet meenemen.
Tot slot leg ik hem nog een aantal keuzes voor:
stropdas of poloshirt: poloshirt
FC Den Bosch of het gilde: het gilde
aardappels of spaghetti: spaghetti
zomer of winter: zomer
bioscoop of theater: theater
bier of wijn: wijn
intocht of optocht: optocht
lintje of Hannusjeske: met beide onderscheidingen zeer vereerd; geen keuze dus.
Ik heb van mijn hobby mijn beroep kunnen maken, ik ben er content mee al had ik graag die laatste anderhalf jaar ook afgemaakt.
Op de vraag: Hoe wil je dat de inwoners zich jou herinneren antwoordt hij als direct betrokken bij de gemeenschap,betrouwbaar en integer.
Velen zullen zich Rien van Grunsven daadwerkelijk zo blijven herinneren.
